احصاء برداشت ها و ادراکات دست اندرکاران مراکز دانشگاهی و صنعتی نسبت به موانع تأثیرگذار بر انتقال دانش بین صنعت و دانشگاه

هر جامعه ای برای نیل به اهداف توسعه حقیقی و پایدار نیازمند تعامل و کنش مداوم میان دو نهاد علمی و فنی است که در قالب دانشگاه و صنعت شکل می گیرد. درواقع دانشگاهها به تولید دانش و انتقال آن به دانش پژوهان می پردازد و صنعت نیز در جهت به کارگیری دانش عمل می کند و انتظارات خود را با تیم های پژوهشگر دانشگاهی در میان می گذارد و آنها ایده ها، یافته ها و نتایج پژوهش خود را به صنعت عرضه می کنند.مطالعات انجام شده در ایران نشان می دهد که انتقال دانش میان دانشگاه و صنعت با چالش ها و موانعی روبرو است که صاحبان صنایع را به سمت و سوی مونتاژ قطعات وارداتی و گریز از دانشگاهها متمایل نموده است. در این مطالعه به منظور تبیین و تفسیر دیدگاه صاحبنظران بخش دانشگاه و صنعت پیرامون موانع تأثیرگذار بر انتقال دانش بین این دو نهاد، از یکی از روش های تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی تفسیری استفاده گردید. روش جمع آوری داده ها در این پژوهش، مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با ده نفر از خبرگان مراکز دانشگاهی و صنعتی از طربق نمونه گیری هدفمند و استراتژی گلوله برفی بود. در تحقیق حاضر، به منظور حصول اطمینان از صحت طبقه بندی مفهومی یافته-ها، از نرم افزار nvivo جهت تجزیه و تحلیل داده های کیفی استفاده شد. نتایج به دست آمده در این مطالعه نشان می دهد که مهمترین موانع شناسایی شده در زمینه انتقال دانش میان صنعت و دانشگاه در قالب هشت مفهوم، شامل عدم درک دانشگاهیان نسبت به جایگاه پژوهش، کاربردی نبودن تولید علم در دانشگاه، کمبود منابع مالی پژوهشی، عدم تعیین رسالت و اهداف دانشگاه بر مبنای نیاز صنعت، فقدان زیرساخت های لازم در صنعت، عدم اعتماد میان صنعتگران و دانشگاهیان، فقدان مکانیزم انگیزشی مناسب و فقدان زیرساخت های دولتی، قانونی و فرهنگی می باشد.